ต้นไม้ แ ก่ ขอฝนจากเมฆก้อนน้อยเมฆก้อนน้อยตอบเพียงว่าน้ำฝนมีอยู่น้อย กลัวว่ามันคงจะไม่พอให้ต้นไม้ แ ก่ ได้ชื่นใจวันต่อมาเมฆก้อนน้อยก็ยังคงบอกเช่นเดิม มันน้อยไปจึงไม่พร้อมที่จะให้
เมฆก้อนน้อยจึงเดินทางและพย าย ามสะสมฝนเพื่อที่จะให้มันมากพอพอที่จะทำให้ต้นไม้ แ ก่ได้ชื่นใจเมื่อมีปริมาณมากพอ เมฆน้อยจึงกลับมาแต่สิ่งที่พบข้างหน้า มีเพียงซากต้นไม้ แ ก่ ที่ต า ย แล้ว
เมฆน้อยได้แต่ร้องไห้แล้วถามว่าทำไมความพย าย ามของฉันไม่มีค่าเลยเหรอชายหนุ่มที่นั่งใต้ต้นไม้จึงได้แหงนหน้า แล้วบอกเมฆน้อยไปว่า
การที่เราจะให้อะไร? แ ก่ ใครสักคนที่เรารักมันไม่ต้องรอให้มากพอหรือรอความพร้อมอะไรหรอกให้เท่าที่มี ก็ทำให้คนรับชื่นหัวใจได้ความพย าย ามเป็นสิ่งที่ดี แต่มันก็มีเวลาเป็นเงื่อนไข
อย่ าไปรอให้ ร ว ย ถึงจะทำอะไรให้คนที่เรารักอย่ าไปรอให้พร้อมถึงจะทำอะไรให้คนที่เรารักเพราะคนที่เรารักอาจไม่มีเวลามากพอที่รอเราแล้วก่อนที่ต้นไม้ แ ก่ จะจากไป เขาฝากบอกเธอไว้ว่า
ถ้าเห็นเธอผ่ านมา ให้บอกเธอว่า เขารักเธอเมฆน้อยได้แต่หลั่ งน้ำตาออกมาเป็นเม็ดฝนอย่ างไม่ขาดสายให้กับต้นไม้ที่ไม่มีวันแต กใบให้ได้เห็นอีกต่อไปตลอด ก า ล
อ่ า น กี่ทีก็ชอบ เพราะ เ ตื อ น สติได้ดีมากในสิ่งที่เรามองข้ามบทความนี้เขียนขึ้นโดย จอร์จ คอลลินซึ่งเป็นดาราตลกที่โด่งดัง เขาเขียนขึ้นในวันที่ 11 กันย ายน 2001(ตึกเวิรด์เทรดถล่ม)หลังจากที่ทราบว่าภรรย าของเขาเ สี ย ชี วิ ตในตึกนั้นด้วย
ทำในสิ่งที่อย ากจะทำ
ทุ ก วันนี้เรามีตึกสูงขึ้น แต่ความอดกลั้นน้อยลง
เรามีบ้านใหญ่ขึ้น แต่ ครอบครัวเรากลับเล็กลง
เรามีย าใหม่ ๆ มากขึ้น แต่ สุ ข ภ า พ กลับ แ ย่ ลง
เรามีความรักน้อยลง แต่มีความเกลี ยดมากขึ้น
เราไปถึงโลก พ ร ะ จันทร์มาแล้ว แต่เรากลับพบว่า
แค่การข้ามถนนไปทักทายเพื่อนบ้านกลับย ากเย็น
เราพิชิตห้วงอวกาศมาแล้ว แต่แค่ห้วงในหัวใจ
กลับไม่อาจสัมผัสถึง
เรามีรายได้สูงขึ้น แต่ศีลธรรมกลับ ต ก ต่ำลง
เรามีอาหารดี ๆ มากขึ้น แต่ สุ ข ภ า พ แ ย่ ลง
ทุ ก วันนี้ ทุ ก บ้านมีคนหารายได้ได้ถึง 2 คน
แต่ การหย่ าร้างกลับเพิ่มมากขึ้น
ดังนั้นจากนี้ไปขอให้พวกเรา
อย่ าเก็บของดี ๆ ไว้โดยอ้างว่าเพื่อใช้โอกาสพิเศษ
เพราะ ทุ ก วันที่เรายังมีชีวิตอยู่คือโอกาสที่พิเศษสุดแล้ว
จงแสวงหาการหยั่งรู้
จงนั่งตรงระเบียงบ้านเพื่อชื่นชมกับการมีชีวิตอยู่
โดยไม่ใส่ใจกับความอย าก
จงใช้เวลากับครอบครัว เพื่อนฝูง คนที่รักให้มากขึ้น
กินอาหารให้อร่อย.ไปเที่ยวในที่ที่อย ากจะไป
ชีวิตคือ โซ่ห่วงของนาทีแห่งความสุข
ไม่ใช่เพียงแค่การอยู่ให้รอด
เ อา แ ก้ ว เจียระไนที่มีอยู่มาใช้เสี ย
น้ำหอมดี ๆ ที่ชอบ จงหยิบมาใช้เมื่ออย ากจะใช้
เอ าคำพูดที่ว่า “สักวันหนึ่ง” ออกไปเสี ยจากพจนานุกรม
บอกคนที่เรารัก ทุ ก คนว่า
เรารักพวกเขาเหล่ านั้น แค่ไหน
อย่ าผลัดวันประกันพรุ่ง ที่จะทำอะไรก็ตาม
ที่ทำให้เรามีความสุขเพิ่มขึ้น
ทุ ก วัน ทุ ก ชั่ วโมง ทุ ก นาที มีความหมาย
เราไม่อาจรู้เลยว่าเมื่อไร มันจะสิ้นสุดลงและเวลานี้
ขอขอบคุณแหล่งที่มา verrysmilejung