กับเธอ…ใช้คำว่า “เกลียด” ยังน้อยไป

ปิดความเห็น

ละครสั้น: “กับเธอ…ใช้คำว่า “เกลียด” ยังน้อยไป ”
แนว: ดราม่าเข้มข้น,นิยายละครคุณธรรม, สะท้อนบทความรัก,เจ็บลึก
เรื่องโดย : ชิลล์จังเลย

เวลาหลังเลิกงานที่ออฟฟิศชั้น10 บรรยากาศภายในออฟฟิศเงียบลง
ผู้คนต่างทยอยเก็บของ ชายชื่อแทนนั่งอยู่โต๊ะหน้าโน้ตบุ๊กแต่งานเขายังไม่จบ
ฟลุคเดินถือเอกสารกองหนึ่งเข้ามาหา
เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง แต่ไว้ใจได้
“พี่แทนครับ! ช่วยดูรายงานส่วนนี้ให้หน่อยได้มั้ยครับ ผมยังไม่ค่อยชัวร์เรื่อง format”
แทนเขาละสายตาจากจอ หันมาดู
“เออ… เดี๋ยวพี่ไปดูให้”
เขาลุกมานั่งข้างฟลุค กางเอกสาร สอนทีละบรรทัด ไม่ได้มีคำพูดเยอะแต่เต็มไปด้วยความใส่ใจ
ทั้งสองคนสอนงานและทำงานเงียบๆ ข้างกันเหมือนกับคนที่สนิทกันมานาน
.
หลังเลิกงานที่สนามบอลย่านรัชดาในเวลา 2 ทุ่ม
เพื่อนๆในออฟฟิศนัดเตะบอลกัน แทนกำลังยืนจัดทีมเขามองไปที่ฟลุคซึ่งเพิ่งเดินเข้ามาในสนาม
แทนเขาตะโกนด้วยเสียงดังขึ้น
“ฟลุค!! มาเร็ว! เดี๋ยวจัดให้เล่นปีกขวา”
ฟลุคพยักหน้า เขาวิ่งเข้าไปในสนามอย่างคุ้นเคย เล่นกันจริงจังสื่อสารกันไหลลื่นถูกคอ
ฟลุคยิงประตูได้หนึ่งลูก แทนยกมือไฮไฟฟ์ทันทีทั้งสองเข้าขากันมาก
แทนเขายิ้มพอใจ
“ดีว่ะ! มึงเล่นดีขึ้นเยอะเลย”
ฟลุคหัวเราะ หอบเหนื่อย
“มึงไว้ใจกูในสนาม กูก็ไม่เคยห่วงหลังเวลาเล่นกับมึงเลย…”
แทนพูด
.
หลังจบแมตช์ ทั้งกลุ่มนั่งกินข้าวเย็นที่ร้านก๋วยเตี๋ยวข้างสนาม
แทนกับฟลุคนั่งติดกัน พูดคุยเรื่องงานเบา ๆ
แทนพูดขึ้นลอย ๆ ขณะคีบเส้น
“วันหลังถ้าเหนื่อยเกินไปก็บอก กูช่วยเคลียร์กับหัวหน้าให้”
ฟลุคพยักหน้าเงียบ ๆ
“ได้ครับพี่! พี่แทนใจดีกับผมมากเลย”
สายตาฟลุคที่มองแทน…เต็มไปด้วยความซาบซึ้งและจริงใจ
แทนหัวเราะเบาๆ
“แน่นอน! กูรักมึงเหมือนกับน้องชายกูเลย ไอ้เด็กติ๊งต๊อง ”
พอแทนพูดจบทั้งกลุ่มต่างหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน